قد بر افرازید یک عالم شجاعت پیش روست           پرده بردارید صد آئینه  حیرت پیش روست

ای حـسـیـنی مشربان! در معـبد آزادگی           تا نماز آرید! محراب عبادت پیش روست

عقل می نالد، حریفان تیغ در خون شسته اند           عشق می غرّد، نظرگاه شهادت  پیش روست

عقل می گوید که بال خسته را پرواز نیست           عشق می بالد که اوجی بی نهایت پیش روست

دوستی را پاس می دارم که در هُرم عطش           سایه ساری در گذرگاه محبّت پیش روست

سبز می مانم، که در حال و هوای رُستـنم            تشنه می رویم، که باران طراوت پیش روست

ای تـمام مهـربانی در نگـاهـت یا حسین            با تو باید آشنا بودن که غربت پیش روست